Inleiding: Privacy is veiligheid

In december 2015 schoot een terrorist in San Bernardino veertien mensen dood. Op het moment bezit de FBI de beveiligde iPhone 5c van deze man, omdat ze sterk vermoeden dat er belangrijke informatie terug te vinden is op deze telefoon. Vanwege de beveiliging is het niet mogelijk voor de FBI om informatie te kunnen achterhalen vanaf de telefoon. Een partij die hulp kan bieden aan de FBI voor dit probleem is Apple. Dit betekent dat Apple een software moet gaan ontwikkelen voor de FBI, speciaal voor het kraken van iPhones. Apple is vastbesloten om niet mee te werken. Sterker nog, Apple zal de zaak indien nodig uitvechten tot de hoogste rechter.

De afweging tussen veiligheid en privacy is een centraal onderwerp in de huidige maatschappij. De informatie die de FBI zou kunnen achterhalen vanaf de telefoon met speciaal door Apple ontwikkelde software zou een bijdrage kunnen leveren bij het garanderen van de veiligheid van de burgers enerzijds. Anderzijds biedt de software criminelen de kans om belangrijke informatie van gebruikers te achterhalen en zo de burgers in kwetsbare posities te zetten. Bankgegevens, wachtwoorden en foto’s moeten beschermd worden, waar niemand behalve de eigenaar toegang tot zou moeten hebben. Het ontwikkelen van een dergelijke software brengt gevaarlijke gevolgen met zich mee die onomkeerbaar zijn en het is nog maar de vraag of de voordelen opwegen tegen de nadelen. Privacy ís veiligheid.

Gescheiden onderwijs brengt veel nadelen

Jongens zouden het steeds slechter doen op school. De schoolprestaties gaan omlaag en jongens zouden hun studie eerder afbreken. Gescheiden onderwijs zou de oplossing bieden om de schoolprestaties van de jongens weer omhoog te krikken. Toch is dit makkelijker gezegd dan gedaan, want biedt gescheiden onderwijs wel zoveel voordelen?

Door gescheiden onderwijs zouden jongens les krijgen op de manier die zij prefereren en de resultaten op school zouden aanzienlijk verbeteren. Ook meisjes zouden baat hebben bij gescheiden onderwijs, aangezien de meisjes ook een eigen manier hebben van het interpreteren van informatie. Toch kleven er significante nadelen aan gescheiden onderwijs.

Als jongens en meisjes gescheiden les krijgen, zullen jongens en meisjes niet meer samen kunnen werken bij schoolopdrachten. Veel leerlingen vinden het prettiger om samen te werken met iemand van het andere geslacht. Juist omdat jongens en meisjes beide op een andere manier informatie verwerken[1] en te werk gaan, vullen jongens en meisjes elkaar goed aan. Het komt vaak voor dat jongens beter zijn in exacte vakken en minder sterk in talen en dat meisjes juist beter zijn in de talen, maar minder goed in de exacte vakken. In de klas kunnen jongens en meisjes elkaar daardoor goed helpen, wat bij gescheiden onderwijs al niet meer mogelijk is. Bovendien voelen sommige jongens zich niet op hun gemak in een klaslokaal met alleen jongens en dit geldt ook voor meisjes.  

Daarbij komt dat mannen en vrouwen later ook moeten kunnen samenwerken op de werkvloer. Als jongens en meisjes op de middelbare school worden gescheiden, dan zijn jongens en meisjes het niet gewend om met elkaar samen te werken. Dit kan problemen veroorzaken op de werkvloer en het kan hun carrière in de weg staan. Om dit te voorkomen is het belangrijk dat jongens en meisjes al vroeg met elkaar overweg kunnen, zodat dit hen later alleen maar makkelijker afgaat.

Bij gemengd onderwijs heeft men de zekerheid dat vrouwen en mannen op dezelfde manier worden geschoold. Iedereen wordt op dezelfde manier behandeld en de een is niet beter of slechter geschoold dan de ander. Op die manier is het later voor werkgevers niet aantrekkelijker om eerder mannen of eerder vrouwen aan te nemen, gebaseerd op hun scholing. Bij gescheiden onderwijs valt hier over te twisten, omdat jongens en meisjes apart leskrijgen en een van beide hier misschien (onbewust) hoger geschoold wordt. Hierbij draagt gemengd onderwijs bij aan de emancipatie en dit geeft beide geslachten gelijke kansen in hun carrière.

Vaak wordt de conclusie al snel getrokken dat lagere schoolresultaten van jongens te wijten zijn aan de manier van lesgeven. Dit kan zeker meewegen aan de lagere schoolresultaten, maar er spelen veel meer factoren mee, zoals de instelling van de leerling zelf en de opvoeding die de leerling meekrijgt. Sommige jongens zijn nu eenmaal minder gemotiveerd en hechten een kleinere waarde aan school dan andere, waardoor hun schoolresultaten lager kunnen uitvallen. Dit heeft niets te maken met de manier van lesgeven, maar dit gaat puur over de leerling zelf. Ook is de ene ouder strenger als het komt op schoolresultaten dan de andere ouder. Bij het behalen van een slecht resultaat zullen er ouders zijn die hun kind dingen gaan verbieden, totdat de resultaten van school verbeteren. Dit prikkelt het kind weer om de schoolprestatie te verbeteren. Echter zijn er ook ouders die minder waarde hechten aan de schoolprestaties van hun kind en zij zullen dan ook minder snel maatregelen treffen, waardoor het kind niet meteen verbetering in presteren zal leveren. Ook dit heeft niets te maken met de manier waarop lesgegeven wordt, maar met de thuisomgeving. Verder wordt er een te grote focus gelegd op de jongens die het slechter doen op school. Er wordt meteen gesproken over een feit dat alle jongens het slechter doen op school, alle jongens worden zo over één kam geschoren .De meerderheid van de jongens rondt namelijk wel succesvol zijn middelbare school af met een mooie diploma op zak.

Het invoeren van gescheiden onderwijs brengt dus veel nadelen met zich mee. Jongens en meisjes kunnen elkaar geen hulp bieden op school, ze weten niet meer hoe ze moeten samenwerken, wat problemen kan opleveren in hun carrière en mannen en vrouwen worden toch op een andere manier geschoold, wat de emancipatie in de weg staat. Bovendien hoeft de manier van lesgeven niet perse verband te leggen met de behaalde resultaten van de leerling. Houdt het onderwijs maar lekker gemengd.

---

[1] http://www.quest.nl/artikel/waarom-presteren-jongens-op-school-slechter-dan-meisjes Artikel uit Quest door Jerwin de Graaf, 17 januari 2014 

Betoog

"De schoolvakanties moeten niet veel langer worden"

Leerlingen van de middelbare school hebben op dit moment twaalf weken aan schoolvakantie. In een schooljaar gaan de leerlingen zo’n tien maanden naar school, wat neerkomt op 40 weken school. Als men dit omrekent, betekent dit dat een leerling 23,1% van de tijd doorbrengt in vakantieperiode. Dit is meer dan genoeg.

Ten eerste onderbreekt de vakantie het leerproces van de leerlingen. Leerlingen vergeten al gauw de leerstof na een vakantie, omdat ze zich alleen nog de vakantie kunnen herinneren. Heeft het dan überhaupt nog wel zin om naar school te gaan, als leerlingen door de lange vakanties de geleerde stof toch weer kwijtraken?

Bovendien moeten leerlingen ook sneller en meer leren in kortere tijd als we de schoolvakanties langer zouden maken, omdat de leerlingen minder tijd hebben op school. Er staat een hogere druk op de leerlingen en dit zal het leerproces dus niet bepaald bevorderen.

Wat ook belangrijk is: leerlingen moeten niet te veel wennen aan veel vakantie, omdat ze later op de arbeidsmarkt veel minder vakantieweken zullen hebben. Wanneer ze beginnen met werken, zullen ze slechts enkele vrije dagen hebben tijdens feestdagen en drie weken bouwvakvakantie. Na de studietijd kan dit aankomen als een klap en de ze kunnen eerder overwerkt raken, omdat ze het niet meer gewend zijn om minder vakantie te hebben.

Officieel staat er dat leerlingen 40 weken school hebben, maar in werkelijkheid is dit aanzienlijk toch minder. Denk maar eens aan de jaarlijkse feestdagen die buiten vakanties vallen zoals hemelvaart. En dan hebben we het nog niet eens over het paasweekend en pinksterweekend gehad. Bovendien heeft een leerling afgezien van de vakanties, ook nog recht op verlofdagen. Als we dit allemaal bij elkaar optellen, dan kunnen we concluderen dat leerlingen nu al meer dan twaalf weken vrij hebben. Het is dus onnodig om schoolvakanties nog langer te maken.

Motivatiebrief bijlesinstituut

R. Kroon
Wilgenlaan 6
4584 AZ Amsterdam

M. Xia
Lauriersweg 67
4567 VK Leiden

Leiden, 20 september 2014

Betreft: Motivatie bijlesinstituut

Geachte heer Kroon,

Een paar Nederlands lessen geleden heeft u verteld over een opkomend bijlesinstituut, waarvoor leerlingen gezocht worden om bijles te geven aan lagere leerjaren. Bijles geven lijkt mij erg leuk en daarom meld ik me graag aan als bijleslerares.

School is voor mij belangrijk en ik ben erg leergierig. Ik heb een brede interesse en voor mij biedt elk vak op school wel iets interessants. Toch zijn er enkele vakken in het bijzonder die mijn interesse het meest trekken: Grieks, wiskunde, biologie, scheikunde en Duits. Al deze vakken heb ik ook gekozen in mijn vakkenpakket. Al deze vakken volg ik al drie of vier jaar, waardoor ik enige kennis heb over deze vakken. Het lijkt me geweldig om mijn enthousiasme voor deze vakken te delen met de leerlingen.

Ik ben altijd bereid medeleerlingen iets uit te leggen wanneer zij het niet begrijpen, hierdoor heb ik enige ervaring met het uitleggen en verduidelijken van dingen. Graag wil ik anderen helpen en mensen nieuwe dingen bijbrengen. Zelf help ik elke week in een restaurant, waardoor ik sociaal in omgang ben met de mensen. Dit sociale aspect biedt ook een voordeel bij het geven van bijlessen, aangezien je tijdens de bijles continu met de leerling communiceert.

Als zestienjarige gymnasium scholiere in de vijfde klas, weet ik als geen ander waar leerlingen behoefte aan hebben. Wanneer het met school even tegenzit, kan ik bijspringen en de leerlingen uit hun nood helpen. Ik hoop de leerlingen te kunnen leren om op een andere manier naar de lesstof te kijken.

Door mijn persoonlijke kwaliteiten zoals doorzettingsvermogen, geduld, discipline en creativiteit, ben ik ervan overtuigd een geschikte kandidate te zijn voor het bijlesinstituut. 

Uiteraard wil ik mijn brief en curriculum Vitae graag komen toelichten in een gesprek.

Met vriendelijke groet,

Mendy Xia 

Recensie

De film Divergent

Wereld van actie en avontuur

Verhaal

In het futuristische Chicago waar de maatschappij verdeeld is in vijf facties, elk met een bepaalde waarde, moeten alle zestienjarigen kiezen bij welke factie ze zich voor de rest van hun leven willen aansluiten. Persoonlijkheid, ambitie en vaardigheid bepalen in welke factie de jongeren thuishoren. Elke zestienjarige legt vlak voor zijn keuze een test af, waaruit moet blijken bij welke factie hij het beste past. Echter, nadat Beatrice (‘Tris’) haar test heeft afgelegd, blijken haar resultaten niet-concluderend. Haar uitslag is afwijkend (divergent), wat zeer zeldzaam is en erg gevaarlijk in deze maatschappij. Het feit dat ze afwijkend is, moet ze geheim houden voor haar eigen veiligheid, aangezien men zegt dat afwijkenden de maatschappij bedreigen en zij moeten dus vernietigd worden. Tijdens de kiesceremonie besluit Beatrice om zich aan te sluiten bij de factie Onverschrokkenen. Een zware training begint voor het meisje en al gauw komt ze erachter hoe de wereld echt in elkaar zit. Als de schijnbare perfecte maatschappij verhardt en conflicten zich opstapelen, komt Tris erachter dat haar geheim levens zou kunnen redden, maar ook haar eigen dood zou kunnen betekenen.

Film

Het verhaal van de film wordt al gauw duidelijk aan het begin van de film. Er volgt een korte geschiedenis over wat er in Chicago is gebeurd en er volgt een introductie over de wereld waar het verhaal afspeelt. De film heeft meteen de aandacht van de kijker. Gebeurtenissen spelen zich al snel achter elkaar af in het begin, maar na ongeveer een half uur begint het avontuur echt. De hoofdpersoon belandt in een nieuwe omgeving, waar de kijker alles nog moet ontdekken en al gauw verschijnt de tweede hoofdpersoon in beeld; trainer Four. Terwijl de band tussen Tris en Four eerst erg afstandelijk is, verandert deze gedurende de film. Het is al gemakkelijk door de kijker te raden waar dit heengaat. Ondertussen stapelen conflicten zich op en wordt de film spannender met veel actie. De film bevat vechtscènes, spannende testen en verassende gebeurtenissen. De band tussen Tris en Four geeft net die ene draai aan het verhaal, zodat de film verassend blijft.

Beoordeling

De acteurs Shailene Woodley (Tris) en Theo James (Four) doen het erg goed in hun acteerwerk en passen goed bij de karakters van de hoofdpersonen. De regisseur heeft een goede film geleverd met bijpassende locaties en toepasselijke muziek. Hierdoor vind ik Divergent ook echt een goede film. Het enige wat ik nog graag had willen zien, is nog meer actie. Behalve dat, is de film erg spannend en ik wil graag de andere films( Insurgent en Allegiant) zien. Alhoewel ik de Divergent trilogie nog niet heb gelezen, denk ik wel dat men Divergent kan vergelijken met andere grote succesvolle films als Twilight en The Hunger Games, ondanks dat alle drie de verhaallijnen wel erg uiteenlopend zijn. Het is dus ook wel een echte aanrader voor fans van bovengenoemde films of voor kijkers die houden van futuristische films met actie. De film kan beter overgeslagen worden voor kijkers die het futuristische maar vergezocht vinden of actie maar niets vinden. 

Ja tegen kolderdag!

Verslag van de bruiloft van mijn nicht

Op maandag 28 oktober zijn mijn nicht en haar man getrouwd. Ze gaven een groot feest voor familie en vrienden en ook ik was daarbij aanwezig. Het feest was de hele dag aan de gang, maar ik heb alleen het avondgedeelte meegemaakt, omdat ik overdag nog school had.

In de middag vond de Chinese theeceremonie plaats. Hier biedt het bruidspaar thee aan, aan elkaars ouders en familie. Daarna was er een lunch van verschillende gangen, dat plaatsvond in een prachtig kasteel. Ik heb foto’s gezien van de locatie en het is werkelijk waar heel mooi. Helaas heb ik dit dus niet kunnen meemaken, maar het avondgedeelte was ook best uitgebreid en hier heb ik wel veel van meegemaakt.

Rond 10 uur ’s avonds kwamen wij aan in Den Haag, waar het diner plaatsvond. Meteen zag ik familie staan in de opening van het restaurant. Het restaurant was heel mooi versierd met allemaal mooie roze en wit gekleurde ballonnen. Er was heel veel rood te zien, omdat rood een Chinese gelukskleur is. Mijn nicht zag er prachtig uit, ze droeg een witte bruidsjurk en ze had haar haren opgestoken. Bij haar had ze vijf bruidsmeisjes die allemaal hetzelfde roze jurkje droegen. Na een hartelijk ontvangst en felicitaties namen we plaats aan een van de grote ronde tafels. Iedereen mocht op de foto met het bruidspaar en ook wij zijn op de foto gegaan.
Daarna ging mijn nicht zich verkleden om een andere jurk aan te trekken. Chinese bruiden hebben vaak meerdere jurken en/of kostuums. Het was tijd voor de entree van mijn nicht en haar man. Iedereen stond langs het gangpad en terwijl het bruidspaar naar voren liep, knalde er overal confetti in het rond! Dit maakte alles heel gezellig. Mijn nicht droeg een prachtige rode jurk met veel tule en glitter. Echt een feestjurk voor in de avond. Ook had ze haar haren volgens mij ook anders gedaan. Ik vond het heel erg mooi staan.
Voordat het diner begon, was het tijd voor de bruid om haar bruidsboeket naar achter te gooien voor de volgende toekomstige bruid. Het was niet serieus bedoeld, want meisjes van alle leeftijden stonden in de rij. Ook ik werd meegesleurd om mee te doen. Dit was best grappig. Uiteindelijk werd het boeket door een ander meisje gevangen.
Daarna kwam de start van het diner zelf langzaam op gang. Er was een grote taart met verschillende verdiepingen en iedereen kreeg een stuk taart. De taart was heel zoet, maar wel lekker. Het was een echte bruidstaart: wit met roze marsepeinen rozen. Hierna kwamen de gerechten met weer verschillende gangen. De borden bleven maar komen! Op een gegeven moment zaten we op de helft van de gangen, maar iedereen zat al hartstikke vol. Dat was best jammer, want op het einde kwamen er nog allerlei lekkere gerechten, maar er kon echt niets meer bij. Het was een echte feestmaaltijd met vooral veel Chinese eten. Het eten was echt heel divers, er zat van alles tussen: vis, vlees, groente, rijst, noedels, soep, fruit, koekjes, cake en meer. Het was allemaal heerlijk. Ook zagen de gerechten er heel mooi uit, iedereen moest hier foto’s  van nemen!
Na het diner zat iedereen ontzettend vol. Na nog wat nagekletst te hebben, kwam er langzamerhand een einde aan de avond. Het was inmiddels al 2 uur ’s nachts! We kregen nog een mooie rode tas mee met daarin snoep, noten, fruit en chocolade als een soort aandenken aan de bruiloft. Dit heb ik ook lekker opgesmuld de dagen na het feest! Daarna ging iedereen naar huis en ik was rond 3 uur ’s nachts thuis. Meteen dook ik mijn bed in, want de volgende ochtend was het dinsdag en ik moest gewoon naar school!

Met vier uurtjes slaap ben ik de dag erna gelukkig wel doorgekomen, want het was het zeker waard, ik had het niet willen missen! De hele dag was er een cameraploeg en fotograaf aanwezig om het feest op beeld vast te leggen. Ik ben erg benieuwd naar de uiteindelijke resultaten, want zo beleef je het feest toch wel weer opnieuw mee. Het feest was heel erg gezellig en ik vond het heel leuk om erbij te zijn.